De Journalist und sien Topical Songs

Phil Ochs Dat mutt van't Johr noch wesen

Bei diesem Beitrag handelt es sich um ein Blog aus der Freitag-Community.
Ihre Freitag-Redaktion

November is de Maand van de Doden, und de Tied, Saken natauhalen of tau erinnern, de unnert Johr unnergahn sind.

Vöör veerdig 'n halv Johrn broch sück Phil Ochs um't Lebent. Ochs schreev Leeder, van de een Bült Lüüd leever nix hören wullten, man he har ook een groode Publikum van Lüüd, de wullten, dat sück in Amerika wat ännern dee. He sung ook in →Düütsland.

Geboren was he in 1940, kört bevör dat sien Land in't tweede Weltkrieg gung, van de sien Vader, een Weltkriegssoldat, 'n Slag för sien heele verbleven Leven mitkreeg.

Phil Ochs was een kumplete Pazifist, und de Pietät muss dar mitunner wat achteran staan. Tauminsten har'n de Achterblevenen van de Marinesoldaten und Zivilisten, de in't April 1963 mit dat U-Boot USS Thresher unnergungen, Ochs sien Leed dartau wall neet up de memorial services spölen laten:

Now she lies in the depths
Of the darkened ocean floor
Covered by the waters cold and still.
Oh can't you see the wrong
She was a death ship all along
Died before she had a chance to kill.

Ich weet nix van Musik, man wenn ick mal wat van Bob Dylan hör, fallt mi Ochs in, und annersrum net so. Ochs fung as 'n Journalist an, und Dylan hull dar schient's neet vööl van. As Ochs een van Dylans Leeder kritiseerde, hull Dylan hum dat - so word dat seggt - vöör: "You're not a folk singer, you're a journalist."

Ochs is haast vergeten. Ook dat Leed, dat in't 1960ers of 70ers een groode Publikum funn, man ook 'n Bült Lüüd, de daar nix van weten wullten:

Eingebetteter MedieninhaltLove me, I'm a Liberal

Dat mutt nüms gaud lieden könen, und well dat Leed mooi find't, het d'r wall nix van begrepen. Man wenn dat Leed passt, denn passt dat nu neet minner as vöör fieftig Johrn, as dat to'm ersten Mal rutkwamm.

Bi't Anhören van "The Bells", schreven van Edgar Allen Poe in't negenteinde Johrhunnert, ut de sien Verse Ochs sück in't 1960ers bedeende, gifft dat all de Tieden, de in't Leven van een Mann hör'n Tied he'm sullten: Kinnertied, de egen Familie und de Bliedskup, dat dor (word so seggt) mit bihör't, man ook de Verfehr'n, de Horror und de Dood.

He mag wall, net so as Edgar Allen Poe, mehr van dat Letzte hadd he'm as van de Bliedskup. As he sück uphung, was he, mag wesen, an't Enn van sien Wetenskup. Man kumpleet was sien Leven man doch - tauminsten neet minner as dien und mien.

Dieser Beitrag gibt die Meinung des Autors wieder, nicht notwendigerweise die der Redaktion des Freitag.
Geschrieben von

JR's China Blog

Ich bin ein Transatlantiker (NAFO)

JR's China Blog

Was ist Ihre Meinung?
Diskutieren Sie mit.

Kommentare einblenden